ตอนที่ 14

เฮอร์ไมโอนี่มองหน้าทาลามัส "ใช่" เธอตอบ ทาลามัสยิ้มที่มุมปาก
"แล้วทำไมเธอถึงต้องมาเรียนที่ฮอกวอตส์แค่เทอมเดียวล่ะ" ปาราวาตีถามขึ้น
"ก็ไม่รู้ดิ" ทาลามัสตอบเสียงอู้อี้ เธอเริ่มกินอาหารแล้ว "พ่อฉันสั่งให้มาก็มา"
หลังจากที่ทุกคนกินอาหารกันเสร็จแฮร์รี่ รอนและเฮอร์ไมโอนี่ก็ไปที่ห้องนั่งเล่นกริฟฟินดอร์
"ยังดีนะที่มัลฟอยไม่ได้อยู่ในช่วงคริสมาส" รอนเริ่มพูด
"นี่เธอยังไม่หายเครียดเรื่องมัลฟอยอีกหรอ" เฮอร์ไมโอนี่ถาม
"แล้วเธอล่ะเฮอร์ไมโอนี่ยัยคนนั้นเค้ารู้ชื่อเธอได้ยังงัย" รอนถามบ้าง
"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันนะ...ฉันไม่เคยเห็นเค้าเลย" เฮอร์ไมโอนี่ตอบ "ที่รู้ๆก็คือทาลามัสเป็นเด็กเรียนเก่งมาก"
"แล้วเธอก็เลยอ่านหนังสือตลอดช่วงปิดเทอมเนี่ยนะ" แฮร์รี่พูดบ้าง
เฮอร์ไมโอนี่พยักหน้าแล้วยิ้มแหยๆ
"แต่ยังงัยก็คงไม่เท่าเธอหรอกมั้งเฮอร์ไมโอนี่" แฮร์รี่ว่า
ที่แฮร์รี่พูดก็ทำให้เฮอร์ไมโอนี่ยิ้มได้นิดหน่อย
"มันก็ไม่แน่เสมอไปหรอกนะ"
"ฉันไม่รู้ว่าทำไมหรอกนะแต่คนที่เราพูดถึงเนี่ยกำลังเดินมาทางเราแหละ" รอนโพล่งขึ้น
"หวัดดี ฉันเจนีว่า ทาลามัส...เรียกสั้นๆว่าเจก็ได้" เธอเอ่ยพร้อมกับมองไปทางแฮร์รี่
"เอ่อ...หวัดดี" แฮร์รี่ทักตอบ "ฉันแฮร์รี่ พอตเตอร์"
"ฉัน..." รอนกำลังจะพูดแต่
"รอน วีสลีย์ใช่มั้ยล่ะ" เจชิงพูดก่อน เธอส่งยิ้มให้ก่อนจะเดินออกไป
"พูดไปแล้วยัยนี่สวยเป็นบ้าเลยหวะ" รอนพูด "แล้วมันรู้ชื่อฉันได้ยังงัยล่ะเนี่ย"
"พูดดีๆหน่อยสิรอน" เฮอร์ไมโอนี่ปราม "นั่นสิ..เค้ารู้ชื่อฉันกับเธอได้ยังไง"
"แล้วทำไมเมื่อกี๊นี้ไม่ถามล่ะ" แฮร์รี่ถาม
"เออฉันลืมไปเลย" เฮอร์ไมโอนี่ตอบ "ไปนอนกันเถอะเดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ต้องเรียนแล้วล่ะ"
เฮอร์ไมโอนี่มองหน้าทาลามัส "ใช่" เธอตอบ ทาลามัสยิ้มที่มุมปาก
"แล้วทำไมเธอถึงต้องมาเรียนที่ฮอกวอตส์แค่เทอมเดียวล่ะ" ปาราวาตีถามขึ้น
"ก็ไม่รู้ดิ" ทาลามัสตอบเสียงอู้อี้ เธอเริ่มกินอาหารแล้ว "พ่อฉันสั่งให้มาก็มา"
หลังจากที่ทุกคนกินอาหารกันเสร็จแฮร์รี่ รอนและเฮอร์ไมโอนี่ก็ไปที่ห้องนั่งเล่นกริฟฟินดอร์
"ยังดีนะที่มัลฟอยไม่ได้อยู่ในช่วงคริสมาส" รอนเริ่มพูด
"นี่เธอยังไม่หายเครียดเรื่องมัลฟอยอีกหรอ" เฮอร์ไมโอนี่ถาม
"แล้วเธอล่ะเฮอร์ไมโอนี่ยัยคนนั้นเค้ารู้ชื่อเธอได้ยังงัย" รอนถามบ้าง
"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันนะ...ฉันไม่เคยเห็นเค้าเลย" เฮอร์ไมโอนี่ตอบ "ที่รู้ๆก็คือทาลามัสเป็นเด็กเรียนเก่งมาก"
"แล้วเธอก็เลยอ่านหนังสือตลอดช่วงปิดเทอมเนี่ยนะ" แฮร์รี่พูดบ้าง
เฮอร์ไมโอนี่พยักหน้าแล้วยิ้มแหยๆ
"แต่ยังงัยก็คงไม่เท่าเธอหรอกมั้งเฮอร์ไมโอนี่" แฮร์รี่ว่า
ที่แฮร์รี่พูดก็ทำให้เฮอร์ไมโอนี่ยิ้มได้นิดหน่อย
"มันก็ไม่แน่เสมอไปหรอกนะ"
"ฉันไม่รู้ว่าทำไมหรอกนะแต่คนที่เราพูดถึงเนี่ยกำลังเดินมาทางเราแหละ" รอนโพล่งขึ้น
"หวัดดี ฉันเจนีว่า ทาลามัส...เรียกสั้นๆว่าเจก็ได้" เธอเอ่ยพร้อมกับมองไปทางแฮร์รี่
"เอ่อ...หวัดดี" แฮร์รี่ทักตอบ "ฉันแฮร์รี่ พอตเตอร์"
"ฉัน..." รอนกำลังจะพูดแต่
"รอน วีสลีย์ใช่มั้ยล่ะ" เจชิงพูดก่อน เธอส่งยิ้มให้ก่อนจะเดินออกไป
"พูดไปแล้วยัยนี่สวยเป็นบ้าเลยหวะ" รอนพูด "แล้วมันรู้ชื่อฉันได้ยังงัยล่ะเนี่ย"
"พูดดีๆหน่อยสิรอน" เฮอร์ไมโอนี่ปราม "นั่นสิ..เค้ารู้ชื่อฉันกับเธอได้ยังไง"
"แล้วทำไมเมื่อกี๊นี้ไม่ถามล่ะ" แฮร์รี่ถาม
"เออฉันลืมไปเลย" เฮอร์ไมโอนี่ตอบ "ไปนอนกันเถอะเดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ต้องเรียนแล้วล่ะ"
+ + + + + +
ในคาบเรียนวิชาปรุงยา
กริฟฟินดอร์เรียนกับสลิธีริน สเนปบรรยายเกี่ยวกับส่วนผสมของยาส่วนมัลฟอยก็ส่งยิ้มหวานให้รอน
"นี่แฮร์รี่บังฉันให้หน่อยไม่ได้หรอ"
แฮร์รี่ได้ยินเสียงวิ่งดังๆ มาที่คุกใต้ดิน เจโผล่หน้าออกมาพร้อมกับแพนซี่ แพนซี่วิ่งไปนั่งที่ แต่เจยังยืนอยู่
"ขอโทษค่ะศาสตราจารย์สเนปหนูมาสาย" เธอหอบและตรงไปนั่งที่ว่างข้างๆแฮร์รี่
สเนปมองเจด้วยสายตารังเกียจ
"หักกริฟฟินดอร์50แต้ม..โทษฐานมาเรียนช้าและไม่ให้ความเคารพครูผู้สอน" สเนปพูดเสียงเย็นชา
"50 แต้มหรอ..แค่หนูมาสายแค่ 5 นาทีเนี่ยนะแล้วหนูไม่ให้ความเคารพอาจารย์ตั้งแต่เมื่อไหร่" ทาลามัสตะโกนทั้งๆที่ยังเหนื่อยอยู่
"ฉันว่ายัยนี่ไม่รุ้จักสเนปแหงๆเลย" รอนกระซิบแฮร์รี่
สเนปมองทาลามัสด้วยสายตามไม่เชื่อหู "มิสทาลามัส ฉันไม่รู้หรอกนะว่าเธอใหญ่มาจากไหนแต่เธอควรจะหุปปากในคาบเรียนของฉัน"
"ไม่ยุติธรรมทีเด็กบ้านตัวเองทำไมไม่หักบ้างล่ะ หนูจำได้ว่าพาร์กินสันก็อยู่สลิธีรินไม่ใช่หรอ"