ตอนที่ 17

"ไม่รู้ดิ" เจตอบดื้อๆ
"อ่าว"
"ก็ฉันไม่ได้เก่งระดับมืออาชีพซะหน่อย...ไปนอนยังดีกว่าอีก" เจบอกก่อนที่จะเดินไปที่หอนอนหญิง
.................
"พ่อเธอมาทำอะไรที่อังกฤษล่ะ" เฮอร์ไมโอนี่ถามหลังจากที่หยิบอาหารมาวางที่โต๊ะ
"่ลูเซียส มัลฟอยมีของผิดกฎหมายอยู่ในครอบครองพ่อฉันคงต้องหาหลักฐานและบุกค้น" เจตอบอย่างเบื่อๆ
"เป็นข่าวดีจริงๆ" รอนว่า
"แต่มันไม่ง่ายเลยนะที่จะจับมัลฟอยน่ะ" แฮร์รี่พูด
"ฉันว่าเราไปเรียนปรุงยากันเถอะ" เฮอร์ไมโอนี่ตัดบท
"เวลายังเหลืออีกเยอะเดี๋ยวฉันไปเอาปากกาขนนกก่อนนะ" เจพูด
"ยืมของฉันก่อนก็ได้" เฮอร์ไมโอนี่บอก
"ไม่ใช่มันเป็นปากกาขนเคลือบน้ำตาลน่ะฉันจะเอาไปอม" เจบอกแล้วยิ้ม
"ขอกินด้วยดิ" รอนขอแล้วยิ้ม
"ได้แต่นายต้องไปเอาปากกากับฉันนะ" เจบอก "แฮร์รี่กับเฮอร์ไมโอนี่เอามั้ย"
"ไม่ดีกว่าขอบใจ"
รอนและเจไปเอาปากกาขนนกเคลือบน้ำตาลมาแล้วเดินมาที่คุกใต้ดิน สเนปยังไม่มา รอนสังเกตเห็นมัลฟอยยืนอยู่ที่ประตู
"ทาลามัส" มัลฟอยเรียก
เจหยุดตรงหน้ามัลฟอยแต่รอนวิ่งเข้าไปแล้ว
"ดูเหมือนว่าพ่อเธอจะทำให้พ่อฉันเสียเวลา...อย่าหวังเลยว่าจะทำอะไรพ่อฉันได้นั่นคงเพราะทาลามัสห่วยแตกแต่ต้นตระกูล" มัลฟอยว่า
เจอยากจะชกหน้ามัลฟอยแต่มันคงไม่ดีแน่ที่นี่ชั้นเรียนของสเนป
"มัลฟอยตะหากที่ห่วยแตกเป็นลูกแหง่กันทุกยุคทุกสมัยเลย" เจโต้กลับ
กลับ "เฮอะงี่เง่าเป็นบ้าเลย...ที่จะพูดมีแค่นี้ใช่มั้ย"
"ยังมีอีกเรื่องนึง"