ตอนที่ 9

"มีอะไรหรอ" แฮร์รี่ถาม
"ก็ไม่มากหรอกแต่..." เฟลอร์พูดและมองไปทางรอนและเฮอร์ไมโอนี่
"อ้อ" แฮร์รี่พูด "พวกเธอไปรอฉันก่อนก็ได้นะ"
เฮอร์ไมโอนี่และรอนจึงเดินไป "เราจะไปห้องนั่งเล่นกรฟฟินดอร์นะแฮร์รี่" รอนตะโกนมาข้างหลังส่วนเฮอร์ไมโอนี่ดูไม่ค่อยชอบใจนัก

"แค่นี้ทำไมจะต้องให้ออกมาด้วยนะ" รอนตั้งข้อสังเกต
"จะไปรู้หรอ" เฮอร์ไมโอนี่ตอบแบบห้วนๆ "ดอกไม้ในฝรั่งเศส" เธอบอกรหัสผ่านและปีนข้ามไป
"รหัสผ่านชื่อแปลกๆยังงัยชอบกลแฮะ" รอนว่า
"ฉันก็ว่างั้นแหละ รู้มั้ยว่า เฟลอร์เป็นชื่อนึงของดอกไม้ใมฝรั่งเศสด้วย" เฮอร์ไมโอนี่พูดพลางเดินกระแทกส้นเท้าและหยิบหนังสือมานั่งอ่าน
"เป็นอะไรของเธอน่ะ"
"ป่าวนี่" เฮอร์ไมโอนี่ตอบและหันไปสนใจหนังสือต่อ
"เธอจะอ่านหนังสือพวกนี้ไปทำไมกัน...เราไม่ได้เรียนเรื่องพวกนี้ซักหน่อย" รอนรู้สึกเบื่อๆ
"แค่อ่านเล่นน่ะ" เฮอร์ไมโอนี่ตอบและยิ้มให้ "ฉันจะขอบคุณเธอมากเลยถ้าเธอไม่พูดมาก"

รอนเงียบและหันไปสนใจหนังสือที่เฮอร์ไมโอนี่อ่านแทน
"โทรล์หรอ" รอนอ่านตามหน้าปก และอีกเล่มที่วางอยู่รอนหยิบขึ้นมาอ่าน "วิธีปราบกรินดี้โลว์ให้อยู่มือ...รู้สึกจะคุ้นๆแฮะฉันจำได้ว่าใครนะที่เกี่ยวกับโทรล์และกรินดี้โลว์"
แฮร์รี่เดินเข้ามาและมาสมทบ

"เฟลอร์พูดไรหรอแฮร์รี่" รอนถามอย่างอยากรู้ไม่สนใจเฮอร์ไมนี่ที่กำลังอารมณ์เสียอยู่
แฮร์รี่เกาหัวอย่างเนื่อยอ่อน "คือเค้าไม่ยอมให้บอกน่ะ"
"เป็นความลับงั้นสิ" เฮอร์ไมโอนี่พูดบ้าง
"ก็คงงั้นมั้ง" แฮร์รี่ตอบและมองหนังสือที่เฮอร์ไมโอนี่อ่าน "โทรล์กับกรินดี้โลว์ เหมือนเคยอ่านที่ไหนเลย"
"นายคิดเหมือนฉันเลยแฮร์รี่" รอนเห็นด้วย
แฮร์รี่พยายามนึก "จำไม่ได้ว่ะ"
"ก็ไม่ต้องจำสิ" เฮอร์ไมโอนี่ตัดบท
"แล้วเธอจะอ่านทำไมล่ะ" แฮร์รี่ถามคำถามเดียวกับรอน
"อ่านเล่นๆน่ะ" เฮอร์ไมโอนี่ตอบเรียบๆ

"แค่นี้ทำไมจะต้องให้ออกมาด้วยนะ" รอนตั้งข้อสังเกต
"จะไปรู้หรอ" เฮอร์ไมโอนี่ตอบแบบห้วนๆ "ดอกไม้ในฝรั่งเศส" เธอบอกรหัสผ่านและปีนข้ามไป
"รหัสผ่านชื่อแปลกๆยังงัยชอบกลแฮะ" รอนว่า
"ฉันก็ว่างั้นแหละ รู้มั้ยว่า เฟลอร์เป็นชื่อนึงของดอกไม้ใมฝรั่งเศสด้วย" เฮอร์ไมโอนี่พูดพลางเดินกระแทกส้นเท้าและหยิบหนังสือมานั่งอ่าน
"เป็นอะไรของเธอน่ะ"
"ป่าวนี่" เฮอร์ไมโอนี่ตอบและหันไปสนใจหนังสือต่อ
"เธอจะอ่านหนังสือพวกนี้ไปทำไมกัน...เราไม่ได้เรียนเรื่องพวกนี้ซักหน่อย" รอนรู้สึกเบื่อๆ
"แค่อ่านเล่นน่ะ" เฮอร์ไมโอนี่ตอบและยิ้มให้ "ฉันจะขอบคุณเธอมากเลยถ้าเธอไม่พูดมาก"

รอนเงียบและหันไปสนใจหนังสือที่เฮอร์ไมโอนี่อ่านแทน
"โทรล์หรอ" รอนอ่านตามหน้าปก และอีกเล่มที่วางอยู่รอนหยิบขึ้นมาอ่าน "วิธีปราบกรินดี้โลว์ให้อยู่มือ...รู้สึกจะคุ้นๆแฮะฉันจำได้ว่าใครนะที่เกี่ยวกับโทรล์และกรินดี้โลว์"
แฮร์รี่เดินเข้ามาและมาสมทบ

"เฟลอร์พูดไรหรอแฮร์รี่" รอนถามอย่างอยากรู้ไม่สนใจเฮอร์ไมนี่ที่กำลังอารมณ์เสียอยู่
แฮร์รี่เกาหัวอย่างเนื่อยอ่อน "คือเค้าไม่ยอมให้บอกน่ะ"
"เป็นความลับงั้นสิ" เฮอร์ไมโอนี่พูดบ้าง
"ก็คงงั้นมั้ง" แฮร์รี่ตอบและมองหนังสือที่เฮอร์ไมโอนี่อ่าน "โทรล์กับกรินดี้โลว์ เหมือนเคยอ่านที่ไหนเลย"
"นายคิดเหมือนฉันเลยแฮร์รี่" รอนเห็นด้วย
แฮร์รี่พยายามนึก "จำไม่ได้ว่ะ"
"ก็ไม่ต้องจำสิ" เฮอร์ไมโอนี่ตัดบท
"แล้วเธอจะอ่านทำไมล่ะ" แฮร์รี่ถามคำถามเดียวกับรอน
"อ่านเล่นๆน่ะ" เฮอร์ไมโอนี่ตอบเรียบๆ